มีคนถามถึงแรงบันดาลใจอะไรที่ทำให้ทุ่มตัวทุ่มใจอุทิศตนสร้างวัดร่องขุ่นแห่งนี้ไปจนตาย ผมมีอยู่ 3 สิ่งที่ผมเคารพรักศรัทธายิ่งกว่าชิวิตอันกระจอกงอกง่อยของผมเอง และคนไทยทุกคนควรระลึกถึงทุกลมหายใจเข้าออก

ชาติ ผมเกิดบนแผ่นดินไทยในหมู่บ้านเล็กๆ ชื่อว่าบ้านร่องขุ่นในจังหวัดเชียงราย เกิดมาไม่มีไฟฟ้าใช้บริการ ด้วยหมอตำแยชื่อยายตุ่นผมถึงออกมาจากแม่ผม เลือดรกผมตกบนแผ่นดินนี้ ผมรักบ้านเมืองประเทศของผม ตั้งแต่เด็กปรารถนาอยากเป็นทหารรับใช้ชาติแต่ดันเรียนไม่เก่ง วาดรูปเก่ง จึงหวังว่าวันหนึ่งข้างหน้าจะสร้างงานศิลปะให้ยิ่งใหญ่ฝากไว้ให้เป็นสมบัติของแผ่นดินที่เกิด

ศาสนา ผมเลวมาก่อนแต่เด็ก ใจร้อน วู่วาม เคยแทงพี่ชาย เกเร เที่ยวซ่อง เจ้าชู้ โตขึ้นติดกาม เจ้าชู้มากหลอกผู้หญิงมาเยอะ เรียนจบมหาลัยแล้วก็ยิ่งเพิ่มความเลวหนักเข้าไปอีก อัตตาสูง ความอยากกามอยากวัตถุสูง อยากเด่น อยากดัง อิจฉาตาร้อน โอ้อวด  ธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นเหมือนหวายหนามอันแหลมคมฟาดมาที่ใจผมเมื่อจิตผยศ ธรรมะเหมือนน้ำเย็นดับความเร่าร้อนลึก ๆ ในจิตผม และเป็นน้ำอุ่น ๆ ให้ผมอุ่นจิตเมื่อผมมีอาการหวาดผวาลังเลในสัจธรรม  ผมใช้ธรรมะฆ่ากิเลสในจิตผมกว่า 20 ปี ได้ค้นพบความสุขสงบ สว่างในจิต เกิดสุขกับตัวเอง ครอบครัว บริวาร และเพื่อนร่วมโลกทุกคน วัน ๆ มีแต่รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะแห่งสุขภายในดังกึกก้อง แววตาผ่องใส เบิกบานตลอดเวลา  ธรรมะยิ่งใหญ่มากจริง ๆ ธรรมะมีพระคุณแก่ผมอย่างล้นเหลือจริง ๆ เปลี่ยนชีวิตผมให้เข้าใจสรรพสิ่ง เกิดปัญญาเข้าสู่การเข้าใจ การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปอย่างถ่องแท้ ผมจึงได้ประกาศตนอุทิศชีวิตนี้ให้แก่พระพุทธศาสนา ขอเป็นผู้ค้ำจุนพระศาสนา สืบสานงานพุทธศิลป์ของแผ่นดินให้เป็นที่ประจักษ์ยอมรับของคนทั้งโลกให้ได้

พระมหากษัตริย์ เมื่อผมเรียนรู้ที่คณะจิตรกรรมฯ มหาวิทยาลัยศิลปากร ผมเคยได้ยินครูบาอาจารย์ผมพูดถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวว่า พระองค์เคยรับสั่งงานศิลปะประจำรัชกาลของเรา ทำไมไม่เห็นมีทุกรัชกาลเขามีงานศิลปะที่แสดงเอกลักษณ์กันทุกรัชกาล วัดวาอารามที่สร้างกันใหม่ ๆ ก็ยังยึดอิทธิพลศิลปะเก่า ๆ อยู่ ผมโตพอที่จะเข้าใจพระราชประสงค์ของพระองค์ท่าน ผมจึงตั้งใจเรียนภาควิชาศิลปะไทย เพื่อหวังว่าสักวันหนึ่งผมจะทำถวาย และในที่สุดผมก็ได้ทำตามที่ผมฝัน ด้วยการไปเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังวัดพุทธปทีป ณ ประเทศอังกฤษ โดยไม่คิดค่าจ้าง ผมต้องการสร้างผลงานจิตรกรรมไทยร่วมสมัยที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ไม่ลอกรัชกาลใด ๆ เพื่อถวายแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว 4 ปี ผมทุ่มเท อดทน ร่วมกับเพื่อน และน้อง ๆ จากคณะจิตรกรรมฯ หลายชีวิต เป็นชีวิตที่ลำบากเลวร้ายที่สุดในชีวิตผม ทุกครั้งที่อ่อนล้า อ่อนแอ ผมนึกถึงพระองค์ท่าน พลังก็จะกลับมาเสริมเพิ่มแรงกายแรงใจอยู่เสมอ

วันหนึ่งพระองค์ท่านมีพระราชประสงค์จะทำหนังสือพระมหาชนก ทรงอยากได้จิตรกรรมเพื่อใช้เป็นภาพประกอบในบทพระราชนิพนธ์ของพระองค์ ทรงรับสั่งถึงผู้เขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังวัดไทยในอังกฤษเป็นตัวอย่างของการ สร้างงานจิตรกรรมไทยร่วมสมัยที่ไม่ลอกใคร ผมถูกเลือกให้เป็นหนึ่งในผู้ร่วมเขียนภาพจิตรกรรมประกอบบทพระราชนิพนธ์ และหลังจากนั้นผมยังได้รับพระมหากรุณาธิคุณให้ถวายงานอีกหลายครั้ง ผมได้เข้าเฝ้าฯ ถวายงานใกล้ชิดพระองค์ท่าน ทำให้เกิดความรักพระองค์ท่านมากเหลือเกิน ได้พบเห็นพระอัจฉริยภาพทางศิลปะ และพระเมตตาของพระองค์ท่าน ทำให้เกิดตื้นตัน สำนึกในพระมหากรุณาธิคุณที่ท่านมีต่องานศิลปะของชาติ ผมจึงตั้งความปรารถนาที่จะถวายชีวิตใช้ช่วงเวลาที่ดีที่สุดของตนเองสร้างงาน พุทธศิลป์ เพื่อเป็นงานศิลปะประจำรัชกาลท่านให้ได้ และจะถวายชีวิตไปจนตายคาวัด

ความหมายของอุโบสถ

"ผมปรารถนาอยากจะสร้างวัดให้เหมือนมีสวรรค์ เป็นวิมานบนดินที่มนุษย์โลกสามารถสัมผัสได้"

• สีขาว : พระบริสุทธิคุณของพระพุทธเจ้า
• สะพาน : การเดินข้ามจากวัฎสงสารสู่พุทธภูมิ
• เขี้ยว หรือ ปากพญามาร : กิเลสในใจ
• สันของสะพาน : มีอสูรอมกัน ข้างละ 8 ตัว 2 ข้าง รวมกันแทนอุปกิเลส 16
• กึ่งกลางของสะพาน : เขาพระสุเมรุ
• ดอกบัวทิพย์ : มี 4 ดอกใหญ่ตรงทางขึ้นด้านข้างอุโบสถแทนซุ้มพระอริยเจ้า 4 พระองค์ คือ พระโสดาบัน พระสกิทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์
• นไดทางขึ้น : มี 3 ขั้นแทน อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา